Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΗΤΑ ΤΡΙΑ


Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα απο το βιβλίο του Τζουλιάνο Αμίτσι με τίτλο ''Έρχονται οι διαστημάνθρωποι''. Στο παρακάτω απόσπασμα οι Βήτα Τρία καταθέτει τις εμπειρίες που αποκόμησε ,μετά απο μια έρευνα που κλήθηκε να πραγματοποιήσει στην Γη, και συζητάει με τους υπόλοιπους την εξέλιξη που γνώρισε η ανθρωπότητα και αν αυτή είναι επικίνδυνη τόσο για τους Γίηνους όσο και για τους ίδιους.
 
Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΗΤΑ ΤΡΙΑ
Όταν ο Οδηγητής σηκώθηκε να υποδεχτεί τον κυβερνήτη, το πρόσωπο του πρόδινε ιδιαίτερη συγκίνηση.
Αλλά και οι άλλοι είχαν σηκωθεί όρθιοι, κατεχόμενοι από ζωηρή ταραχή: ο Βήτα Τρία έφτανε από την Γη!
‘Όταν όμως ελευθερώθηκε από το αγκάλιασα, ο Άλφα Ένα έκλαιγε. Ήταν δάκρυα λύπης, απόγνωσης. Το σώμα του είχε απότομα καμπουριάσει, τσακισμένο από το βάρος της οδύνης.
Το αγκάλιασμα ήταν αρκετό για να του μεταβιβάσει όλα όσα είχε πληροφορηθεί ο αστροναύτης στη διάρκεια της αποστολής του.
-Κύριοι, ο Οδηγητής απευθύνθηκε στους Πρυτάνεις, η τραγική στιγμή που φοβόμαστε έφτασε. Ξέραμε από χιλιάδες χρόνια ότι όλα αυτά θα ξαναγίνονταν. Κι ωστόσο, σήμερα που παρουσιάζεται ακόμη μια φορά η ανάγκη να επέμβουμε, νιώθω τσακισμένος κάτω από το βάρος των φοβερών ευθηνών που πρέπει να αναλάβουμε.
Τα μάτια όλων καρφώθηκαν πάνω στον Βήτα Τρία, μ’ένα δραματικό ερώτημα,
-  Η Γη έφτασε στο τελευταίο στάδιο του τεχνολογικού πολιτισμού, επιβεβαίωσε ο κυβερνήτης . Επιβάλλεται η ανάγκα να επέμβουμε για να σώσουμε όχι τους Γήινους αλλά εμάς τους ίδιους.
-  Ώστε η εξέλιξη στο πλανήτη απειλεί τον πολιτισμό μας?  Ψιθύρισε ο Άλφα πέντε.
-  Αυτή τη στιγμή ολόκληρο το σύμπαν βρίσκεται σε κίνδυνο, επιβεβαίωσε ο Οδηγητής. Παρακαλώ, Βήτα Τρία, εξήγησε μας την κατάσταση.
-  Όλα τα στοιχεία που μπόρεσα να συγκεντρώσω, άρχισε ο κυβερνήτης, δείχνουν ότι τους τελευταίους καιρούς η Γη έχει σημειώσει μια τεχνική και επιστημονική πρόοδο πολύ γρήγορη. Μόλις δυο αιώνες ήταν αρκετοί για να περάσει από την φάση ανάπτυξης που χαρακτηρίζουμε σαν αγροτική κοινωνία, στη λεγόμενη βιομηχανική επανάσταση κι ύστερα στη φάση της καταναλωτικής κοινωνίας. Σήμερα η Γη ζει την εποχή της ολοκληρωτικής αυτοματοποίησης και της πυρηνικής ενέργειας.
-  Σε κανονικές συνθήκες ανάπτυξης, σχολίασε ο Άλφα Τέσσερα, μια παρόμοια εξέλιξη απαιτεί δέκα αιώνες.
-  Ακριβώς το γεγονός ότι όλα αυτά έγιναν σε δυο μόλις αιώνες έκανε τον πλανήτη μια εμπυρευματισμένη βόμβα, που η έκρηξη  της μπορεί να έχεις συνέπειες όχι μόνο για το ηλιακό σύστημα αλλά και για τους πιο κοντινούς γαλαξίες.
-  Μπορείς να μας δώσεις περισσότερα στοιχεία Βήτα Τρία?
-  Θα καταθέσω στο συμβούλιο τις αμέτρητες αποδείξεις που έχουμε συγκεντρώσει. Είναι τόσο πολλές και περίπλοκες που ακόμη και μια πρόχειρη εξέταση θα απαιτήσει μερικές εβδομάδες.
-  Υποθέτω όμως πως μπόρεσες να βγάλεις απ’αυτές τα πρώτα συμπεράσματα.
-  Πραγματικά. Στην απίστευτη τεχνική και επιστημονική εξέλιξη δεν αντιστοιχεί ανάλογη ανθρώπινη και κοινωνική πρόοδος. Έχει δημιουργηθεί μια φοβερή έλλειψη αντιστοιχίας αξιών ανάμεσα στην τεχνική και στην πολιτισμική στάθμη.
-  Το τεχνολογικό χάσμα! Φώναξε ο Άλφα Δεκατρία.
-  Έτσι το λένε οι Γήινοι, συμφώνησε ο κυβερνήτης, αλλά εκείνοι δεν καταλαβαίνουν ι φοβερό κίνδυνο αντιπροσωπεύει. Ο άνθρωπος έγινε ανίκανος να ζήσει στην εποχή που ο ίδιος δημιούργησε και ο τύπος του πολιτισμού που έφτιαξε δεν ικανοποιεί τις πιο εσωτερικές ανάγκες του.
-  Είναι τρομερό!
-  Τρομερό, ναι. Από την επίσκεψη μου στα ξαδέρφια μας στη Γη σχημάτισα μια αποθαρρυντικά οδυνηρή εντύπωση. Επιφανειακά ζουν μέσα στην καλοπέραση, παρόλο που στον τρόπο ζωής τους συνάντησα σημαντικές διαφορές από τον ένα λαό στον άλλο. Κατοικούν σε ευρύχωρα και άνετα σπίτια. Παράγουν κατά μάζες όλα τα προϊόντα των τεχνολογικών ανακαλύψεων που χρησιμεύουν για ευχαρίστηση τους. Η εργασία γίνεται σχεδόν ολοκληρωτικά από αυτόματα μηχανήματα και, κατά συνέπεια, οι Γήινοι έχουν πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο που τον αφιερώνουν σε διασκεδάσεις, στα σπορ, στα θεάματα και στα ταξίδια. Βρίσκονται σε διαρκή κίνηση στην ξηρά, στη θάλασσα και τον αέρα.
-  Έχουν κιόλας αφήσει τον πλανήτης τους?
-  Έχουν κατασκευάσει πυραύλους, πρωτόγονου τύπου, με τους οποίους έφτασαν στο δορυφόρο τους κι ύστερα σ’όλους τους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Όμως είναι κόμη στην εξερευνητική φάση. Τα διαπλανητικά τους ταξίδια είναι ακόμα εγχειρήματα που δεν πραγματοποιούνται συχνά.
-  Η πείνα?
-  Δε βρίσκονται ακόμα σ’αυτό το σημείο. Αναπληρώνουν με συνθετικές τροφές την έλλειψη φυσικών τροφών. Καταναλώνουν μάλιστα κατά τρόπο ασυλλόγιστο όλα όσα έχουν στην διάθεση τους και δε δείχνουν να ανησυχούν υπερβολικά για την γρήγορη εξάντληση των φυσικών τους πόρων. Όπως σας έχω κιόλας αναφέρει παρόλο που η τεχνολογική ανάπτυξη προχώρησε πάρα πολύ, η ψυχική τους εξέλιξη έμεινε στην φάση του καταναλωτισμού. Καταναλώνουν: είναι το μόνο που μπορεί να πει κανείς γιάυτούς.
Ο Δέλτα Εννέα, που είχε μείνει στην Αίθουσα Διοικήσεως, άκουγε με τη μεγαλύτερη προσοχή, αλλά δεν καταλάβαινε ακόμη πως οι ειδήσεις αυτές μπορούσαν να θεωρηθούν τόσο ανησυχητικές.
Το λυπημένο πρόσωπο του Οδηγητή ερχόταν σ’αντίθεση με την εικόνα ενός λαού οπωσδήποτε ξέγνοιαστου και ευτυχισμένου, ελευθερωμένου από το μόχθο και την ανάγκη, όπως τον περιέγραψαν τα λόγια του Βήτα Τρία.
Απ’όσα μας ανέφερες δε φαίνεται πως οι Γήινοι είναι τόσο δυστυχισμένοι.
-  Είναι αλλά δεν το ξέρουν: αυτό είναι το σοβαρό, απάντησε ο Βήτα Τρία. Εκδηλώνουν την εσωτερική τους δυσφορία με επιθέσεις, βιαιότητες και πολέμους. Δικαιολογούν τις συγκρούσεις τους με οικονομικούς λόγους, πολιτικούς η φυλετικούς, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η αληθινή σύγκρουση βρίσκεται μέσα τους.
-  Με ποια έννοια?
-  Είναι άνθρωποι και σαν τέτοιοι έχουν ένστικτα, επιθυμίες, ιδανικά, αισθήματα, πνευματικές ανάγκες.
-  Έχουν απαρνηθεί την ανθρώπινη φύση τους για να υποταχτούν στην σιδερένια θέληση των μηχανών. Οι μηχανές ρυθμίζουν ολοκληρωτικά την ζωή τους.
-  Οι μηχανές… Αλλά οι μηχανές δεν έχουν δική τους θέληση. Ή δημιούργησαν ρομπότ που σκέφτονται?
-  Όχι. Τα ρομπότ τους σκέφτονται και ενεργούν σύμφωνα με το μυαλό των τεχνοκρατών που τα κατασκευάζουν και τα χρησιμοποιούν σύμφωνα με τους σκοπούς τους. Οι άνθρωποι έγιναν ολοκληρωτικά σκλάβοι των τεχνοκρατών μέσω των μηχανών που τις δέχτηκαν με την αυταπάτη ότι μπορούσαν να κάνουν πιο ευτυχισμένη τη ζωή τους και που στην πραγματικότητα χρησίμεψαν στους τεχνοκράτες απεριόριστη δύναμη.
-  Μιλάς για τους τεχνοκράτες σαν να ήταν μια ξεχωριστή ράτσα.
-  Αν όχι ράτσα, οπωσδήποτε κάστα. Ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να κατέχει την επιστήμη που χρειάζεται για να κυβερνήσει τις μηχανές και να σχεδιάσει άλλες ολοένα πιο τελειοποιημένες. Εκείνοι οι λίγοι που είναι σε θέση να το κάνουν, εννοούν να διατηρήσουν τα προνόμια τους και αποφεύγουν , ότι ξέρουν αυτοί, να διαδοθεί έξω από τον κύκλο τους. Οι κοινοί άνθρωποι διδάσκονται μόνο να χρησιμοποιούν τις μηχανές ή μάλλον ν’αφήσουν τις μηχανές να τους χρησιμοποιούν.
-  Καταλαβαίνω, ψιθύρισε η Άλφα Δεκατρία. Η ανελέητη τυραννία των τεχνοκρατών.
-  Είναι ταπεινωτικό να σκεφτόμαστε ότι τα ξαδέρφια μας, οι Γήινοι, έχουν καταντήσει σε τέτοια κατάσταση, παρατήρησε ο Άλφα Έξι, αλλά σε τελευταία ανάλυση όλα αυτά αφορούν μόνο αυτούς. Δε βλέπω ακόμη τίποτε που να μας επιβάλλει να επέμβουμε.
-  Κινδυνεύει η ίδια η επιβίωση μας, απάντησε ο Άλφα ένα. Αφήστε τον Βήτα Τρία να τελειώσει την έκθεση του: θα διαπιστώσετε τότε ότι έχουμε καθήκον να εμποδίσουμε την μοίρα που διάλεξε ένας κόσμος για τον εαυτό του, δηλαδή να αυτοκαταστραφεί ή να σταματήσει την εξέλιξη του δικού μας η άλλων πολιτισμών.
-  Το γεγονός ότι οι τεχνοκράτες έχουν συγκροτήσει μια ξεχωριστή κάστα, συνέχισε ο διοικητής της αποστολής, έχει πολύ σοβαρές συνέπειες, που οι ίδιοι δεν τις είχαν προβλέψει και ίσως τις είχαν θελήσει, παρόλο που σ’εμάς φαίνονται σίγουρες. Οι τεχνοκράτες αποσπάστηκαν προοδευτικά από όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, ως το σημείο να χάσουν κάθε επαφή με την πραγματικότητα και τις ανάγκες των ανθρώπων. Ενδιαφέρονται μόνο για τις φιλοδοξίες τους και πιστεύουν ότι όλοι οι Γήινοι επιθυμούν τα ίδια πράγματα με αυτούς… Γι’αυτούς σημασία έχουν μόνο οι κατακτήσεις της επιστήμης. Μόνο γι’αυτό το σκοπό προορίζουν τις ικανότητες τους, τον πλούτο τους, όλους τους πόρους της Γης. Η ψυχή τους όμως είναι διεφθαρμένη, μολυσμένη από τη δίψα της εξουσίας. Κάθε νέα  κατάκτηση πρέπει να χρησιμεύει για να ενισχύει και να επεκτείνει την εξουσία τους χωρίς πια κανέναν περιορισμό. Έτσι η επιστήμη στα χέρια τους έγινε εργαλείο θανάτου. Ο Τέταρτος ιπτάμενος δίσκος της αποστολής μας…
-  Τι απέγινε?
-  Καταστράφηκε. Χτυπήθηκε από ένα πύραυλο με πυρηνική κεφαλή.
Σ’αυτή την δραματική είδηση, όλοι στην Αίθουσα Διοικήσεως έμειναν σαν να είχαν παραλύσει από την κατάπληξη και τη φρίκη.
-  Ώστε οι Γήινοι προχώρησαν τόσο πολύ? Ψιθύρισε ο Άλφα Έξι σχεδόν μην πιστεύοντας σ’όλα αυτά.
-  Ναι, τόσο πολύ. Η ατομική ενέργεια, που για κάθε άλλον πολιτισμό είναι πηγή ζωής, εκφυλίστηκε από τα διεφθαρμένα μυαλά τους σε συνεργό θανάτου και καταστροφής.
-  Πόσα από τα μυστικά του ατόμου έχουν κιόλας ανακαλύψει?
-  Στην ουσία όλα, παρόλο που μόνο ως ένα βαθμό βρήκαν τον τρόπο να χρησιμοποιήσουν τις ανακαλύψεις τους. Ξέρουν να προκαλέσουν και να ελέγξουν την πυρηνική διάσπαση. Κατασκεύασαν ισχυρούς ατομικούς κινητήρες για τα διαπλανητικά αστρόπλοιά τους…
-  Οπωσδήποτε τα άστρα είναι έξω από τις δυνατότητες των ατομικών τους πυραύλων όσο κι αν είναι ισχυροί. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε.
-  Ναι, αλλά για πόσο καιρό ακόμη? Όπως σας είπα, οι Γήινοι ξέρουν κιόλας να προκαλέσουν πυρηνική αντίδραση. Γνωρίζουν και μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακτίνες λέιζερ. Έχουν ανακαλύψει, έστω κι αν δεν έχουν πραγματοποιήσει ακόμη ένα σύστημα για να εγκλωβίσουν την ατομική διάσπαση που προκαλείται από τη διάταξη λέιζερ μέσα σε ένα μαγνητικό πεδίο. Έχουν διατυπώσει μια θεωρία πολύ ακριβή πάνω στην ύλη και στην αντιύλη. Ξέρουν ότι όταν η ύλη και η αντιύλη έρθουν σε επαφή μετατρέπονται ολοκληρωτικά σε ενέργεια και ότι αυτή η ενέργεια εκδηλώνεται σαν ακτίνα φωτός.
-  Καταλαβαίνω βέβαια, υπογράμμισε ο Άλφα Ένα, τι σημαίνουν όλα αυτά. Μέσα σε σύντομο χρόνιό διάστημα οι Γήινοι θα διαθέτουν φωτονική ενέργεια. Θα μπορέσουν να βγουν έξω από το ηλιακό σύστημα και να εξαπολυθούν προς τους πιο μακρινούς γαλαξίες. Ξέρουμε με ποια νοοτροπία θα το κάνουν. Με τη νοοτροπία των κατακτητών!
-  Είναι πολύ περήφανοι και ψηλομύτηδες για την ευφυΐα τους, σχολίασε ο Βήτα Τρία, για να μπορέσουν να παραδεχτούν ότι άλλες ευφυΐες είναι ανώτερες από τη δική τους. Θα έρθουν στο κοσμικό διάστημα για να φέρουν τον πολιτισμό τους…
-  …και θα τον φέρουν με πυρηνικούς πυραύλους ! συμπλήρωσε ο Άλφα Πέντε, με βαθιά πικρία.
-  Γιάυτό μας επιβάλλεται η ανάγκη να επέμβουμε, είπε ο Οδηγητής. Πρέπει να σταματήσουμε τους Γήινους πριν να φέρουν την καταστροφή στο σύμπαν, που δεν δημιουργήθηκε για να καταστραφεί με πυρηνικά όπλα!

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Ποιήματα











 Μία τρανή απόδειξη ότι πλέον ο καθείς μπορεί να το κάνει.


ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Όσο αστείο και να φαίνεται η όλη φάση ξεκίνησε μέσα στην τάξη (εννοείται) με εμένα να προσπαθώ να μιμηθώ τον Μπραφ. Εκείνη την μέρα μπήκαν τα θεμέλια για το πρώτο μου ποίημα με το όνομα Κυρ Λευτέρης. Στις πρώτες μου προσπάθειες υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι ομοιοκαταληξίες είναι λίγο για πέταμα αλλά στην πορεία τα πράγματα στρώνουν όπως θα διαπιστώσετε.
Συνέχισα την όλη φάση όχι επειδή είμαι κανένας φανατικός οπαδός της ποίησης αλλά για κάποιους άλλους λόγους. Καταρχήν με βοηθούσε να περάσω τις βαρετές και ατελείωτες ώρες μέσα στην τάξη. Η ανάγνωση τους μας βοηθούσε να περνάμε λίγο ευχάριστα τις δύσκολες στιγμές τις 3ης λυκείου αλλά πάνω από όλα για να αποδείξω ότι ο καθείς μπορεί να κάνει οτιδήποτε θελήσει αρκεί να το θέλει πραγματικά. Γιατί όποιος δεν προσπαθεί είναι χαμένος από την αρχή.
Κάτι για το οποίο πιθανόν θα αναρωτιέστε είναι ο τίτλος του ‘’βιβλίου’’. Χωρίζοντας τον τίτλο σε δυο μέρη την έκφραση <<ΤΑ ΣΠΑΕΙ>>  την χρησιμοποιώ όταν θέλω να δηλώσω ότι κάτι μου αρέσει η ότι είναι ωραίο. Ο Κρέστεν είναι ο μεγαλύτερος γιος της περίφημης οικογένειας του Τάκη του μανάβη που διατηρεί μανάβικο δίπλα από τα αστικά. Έχει 2 αδερφούς τον Γιαννάκη τον Ράμπο και τον Τάκη τον Λαγό και μια αδερφή που τα ΣΠΑΕΙ!
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τον φίλο μου Γιάννη Τότσκα για την πολύτιμη βοήθεια που μου προσέφερε διορθώνοντας τα ουκ ολίγα ορθογραφικά μου λάθη καθώς και για την συνεισφορά του στις υποθέσεις και τις ομοιοκαταληξίες.





Ο ΚΥΡ ΛΕΥΤΕΡΗΣ

<< Ο Κυρ Λευτέρης είναι ένας φτωχός αγρότης που υποφέρει λόγω των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων που συμβαίνουν στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας με αποτέλεσμα την στατικοποίηση και την διεκπεραίωση των οικονομικών συναλλαγών και του φορολογικού συστήματος >>

Ο Κυρ Λευτέρης το μπακάλικο της γειτονιάς
Το κοτέτσι της γιαγιάς μια σέλα ζει μες στην καρδιά μου

Ο Κυρ Λευτέρης μια κοπέλα τραγουδά
Ένα σκύλος περπατά και ο μανάβης τον χαβά του

Μια μέρα που ξημέρωνε στις ξύλινες ακρογιαλιές
Ο κυρ Λευτέρης έτρεχε να ρίξει ζεμπεκιές

Και λίγο πριν νυχτώσει έτρεχε για να δει
Του λίθου συναρθρώματα  προτού να κοιμηθεί

Ο Κυρ Λευτέρης εξισώσεις έλυνε
Ρεβανί δεν έφυγε μπάλα δεν πήγε να παίξει

Ο Κυρ Λευτέρης μπύρες και ρακόμελα
Τοίχου αποτυπώματα και μικρά χρυσά γατάκια

Και μια μέρα που έβρεχε  μέσα στην ρεματιά
Χρυσός ο ήλιος έλαμπε με κόκκινα φτερά

Και όλα τα ρούχα του μια βουτιά να κάνει
Και μ...ς σκόνταψε προτού να την προλάβει

Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης ένα ποντίκι και ένα νυστέρι
Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης έκοψε ένα μήλο με μαχαίρι

Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης με καμάρι περπατούσε το ξεφτέρι
Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης, Κυρ Λευτέρης κότα αλεπού και ένα τσακάλι εν μέρει

Αυτή είναι η ιστορία σου Κυρ Λευτέρη πάντα ήσουνα με ένα κλειδί στο χέρι
Είσαι πρότυπο για όλη την ζωή μου και αν πεθάνεις θα σου δείξω το πουλί μου

ΛΟΞΑΝΔΡΟ


­ <<Ο Λοξάνδρο είναι ένα μικρό παιδί ηλικίας 8 ετών, που δαγκώθηκε από ένα φίδι. Οι δυο μικροί του φίλοι ψάχνουν τον μάγο για να τους δώσει το αντίδοτο πριν το δηλητήριο σκοτώσει τον μικρό.>>

Μια φορά πηγαίνανε
Επάνω στο βουνό
Ένα μικρό καρότο
Και ένα χοντρό αυγό

Στον δρόμο όπως περπάταγαν
Ήταν σαλταρισμένοι
Μήπως ουίσκι ήπιανε
Και ήταν ζαλισμένοι ?!?

Σκοπό μεγάλο είχανε
Να φτάσουνε στον μάγο
Αντίδοτο να πάρουνε
Για τον χαζό Λοξάνδρο

Φτάσαν που λες σ’ένα μαντρί
Με ένα αρνί μεγάλο
Του ρώτησαν για να τους πει
Το δρόμο για το μάγο

<<Θα πάτε εκεί στην κορυφή
Που έχει συννεφιά
Θα βρείτε έναν γαΐδαρο
Που’χει  μεγάλα αυτιά

Μόλις σας δει ευθύς θα πει
Τι θέλετε εδώ πάνω
Και τότε εσείς ζητήστε του
Τον δρόμο για τον μάγο>>

Στον δρόμο για την κορυφή
Συνάντησαν μια λάμπα
Που λυπημένη ήτανε
Γιατί είχε πάθει κράμπα

Αμέσως την βοήθησαν
Την πήγαν στον γιατρό
Αλλά αυτή τους μίλησε
Με έναν τρόπο αισχρό

Ομού φτάσαν στην κορυφή
Που είχε συννεφιά
Και βρήκανε τον γαΐδαρο
Με τα μεγάλα αυτιά

Μόλις τους είδε είπε ευθύς
<<Τι κάνετε εδώ πάνω?>>
Και αυτοί αμέσως ρώτησαν
Τον δρόμο για τον μάγο

<<Βλέπετε εκείνο εκεί το μπλε
Στο ουράνιο τόξο κάτω
Υπάρχει ένα δέντρο εκεί
Είναι πολύ φευγάτο

Λίγο πιο κάτω στην αρχή
Έχει ένα μονοπάτι
Αυτό αμέσως οδηγεί
Στην λίμνη την μεγάλη.>>

Μεγάλο δρόμο κάνανε
Βρήκαν το μονοπάτι
Μεγάλο όμως ήτανε
Τους βγήκανε οι πάτοι

Και φτάσανε λοιπόν εκεί
Στην λίμνη την μεγάλη
Και το καρότο απόρησε
<<Έχει κανένα ψάρι?>>

<<Δεν είναι ώρα τώρα
Ο μάγος περιμένει
Δεν πρέπει να ξεχνάμε
Τον Λοξάνδρο που πεθαίνει>>

Βρήκαν τον άσπρο τον αγρό
Ήταν λίγο πιο κάτω
Τις σκάλες ανεβήκανε
Και βρήκανε τον μάγο

Αμέσως τον ικέτεψαν
Αντίδοτο να δώσει
Γιατί ο μικρός θα πέθαινε
Λιγάκι πριν νυχτώσει

<<Για να σας δώσω αντίδοτο
Θα λύσετε ένα γρίφο
Ο οποίος είναι δύσκολος
Το λέω και δεν το κρύβω

Ένα και ένα και οχτώ
Και λίγο παραπάνω
Αν το προσθέσω με το εννιά
Ποιο είναι παρακάτω?>>

<<Ένα και ένα κάνουν 2
Και 8 μας κάνουν δέκα
Το παρακάτω λογικά
Είναι το 9 Ω Μέγα.>>

<<Η απάντηση είναι σωστή
Το αντίδοτο σας πάρτε
Τα πόδια να σκουπίσετε
Και στο καλό να πάτε.>>

Γύρισαν σπίτι στην αυλή
Και ψάξαν τον Λοξάνδρο
Ο οποίος είχε ανεβεί
Ψηλά στο δέντρο πάνω

Του δώσαν το αντίδοτο
Αλλά αυτός δεν πήρα
Και το ταξίδι έμαθαν
Πως όλο τζάμπα πήγε!
 
Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΡΙΩ
<<Αφιερωμένο στην συμμαθήτρια μου Μ.Τζουμακάρι.>>

Μια φορά και έναν καιρό
Ήταν η μικρή Μαριώ
Και ξεκίνησε από εδώ
Για να πάει στο χωριό

Ο δρόμος ήταν δύσκολος
Και μπήκε μες στο άλσος
Έτσι όπως ήταν δύσβατος
Χάθηκε μες στο δάσος

Κοίταγε εδώ κοίταγε εκεί
Ήτανε φοβισμένη
<<Το αρκούδι μου να’χα μαζί>>
Ευχόταν τρομαγμένη

Περπάταγε σιγά σιγά
Γύρω παντού σκοτάδι
Και όπως πήγαινε αργά
Της βγήκε ένα κουνάβι

Αμέσως κατατρόμαξε
<<Αχ Παναγιά μεγάλη>>
Για εκδίκηση το κλώτσησε
Μα τρόμαξε και πάλι

Το μικρό κακό λυκάκι
Που τα κοίταγε όλα αυτά
Έψαχνε λίγο φαγάκι
Και γελούσε δυνατά

Έψαχνε την ευκαιρία
Να ορμήσει με μανία
Πριν προλάβει η Μαρία
Να ξεφύγει στην πορεί

Όπως ήταν πονηρός
Βγήκε και είπε στην Μαριώ
<<Ξέρω εγώ που είναι ο δρόμος
Για να βγούμε στο χωριό>>

Η Μαρία δίχως σκέψη
Ακολούθησε τον λύκο
Και χωρίς καμία λέξη
Περπατούσε χωρίς ζήλο

Είχε σχέδιο το λυκάκι
Να οδηγήσει το Μαράκι
Στο λάθος μονοπατάκι
Να την φάει το βραδάκι

Όμως στάθηκε χαζό
Και την πήγε στο σωστό
Ύστερα από λίγο δρόμο
Βγήκαν στον ωραίο Σταυρό

Αμέσως χαμογέλασε
Του έδωσε φιλάκι
Προς το χωριό της έτρεξε
Και ο λύκος καγκελάκι

ΧΙΟΝΗ ΣΤΗΝ BRAZIL

<<Ένα μικρό παιδί εν ονόματι Juan Andre Amigo λαχταρά να δει χιονισμένο το χωριό του στην μακρινή Βραζιλία, για να τα καταφέρει όμως πρέπει να βρεί τον σοφό γέροντα Χιονιά για να τον πείσει.>>

O Juan Andre Amigo
Το πολύ καλό παιδί
Λίγο χιόνι στο χωριό του
Ήθελε τρελά να δεί

Έμενε στην Βραζιλία
Που'χε ζέστη συνεχώς
Και δεν έπαιζε καθόλου
Να χιονίσει προσεχώς

Έψαχνε συνέχεια λύση
Για το πρόλημα αυτό
Γιατί ήθελε να διώξει
Και τον ήλιο τον καυτό

Αποφάσισε να κάνει
Το ταξίδι του Βοριά
Και να ψάξει για να βρεί
Τον σοφό γεροΧιονιά

Ανέβαινε και ανέβαινε
Γύρευε την Αλάσκα
Μα για να μην παγώσει
Φόρεσε μια τραγιάσκα

Σκαρφάλωνε λοιπόν
Με πείσμα και μανία
Και ούτε ένα εμπόδιο
Δεν βγήκε στην πορεία

Έφτασε στην κορυφή
Που ήταν χιονισμένη
Και βρήκε μια γερόντισσα
Που ήτανε χεσμένη

Που είναι ο γέροντας μωρή
Με τον πρισμένο κώλο?
Που στέλνει πάντα στον Βορά
Ψηλά το χιόνι όλο

Δεν ξέρω του απάντησε
Κάτσε να περιμένεις
Μπορεί και να μην έρθει
Γι'αυτό μην επιμένεις

Δυο βδομάδες πέρασαν
Και φάνηκε μια λάμψη
Ξεπρόβαλε ο γέροντας
Να κάνει μία κάμψη

Γέροντα σε παρακαλώ
Ο ήλιος σου μας λιώνει
Δεν δικαιούμαστε και μείς
Να δούμε λίγο χιόνι?

Δεν γίνεται αυτό
Μικρή καλή μου γλύκα
Σε καταριέμε γκόμενα
Να έχεις μια κατσίκα

Ξεκίνησε για το χωριό
Με το κεφάλι κάτω
Αντίκρυσε όμως κάτι
Που τον έκανε κεφάτο

Πρόσεξε πως το χωριό του
Ήταν χιονισμένο
Και τον φίλο του Enrique Duez al a Rame
Με τα πόδια κρεμασμένο

Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ

<<Ο Προμηθέας είναι η πιο τα σπάει γειτονιά στον κόσμο. Σε μιλάω όλοι είναι θεότρελοι. Ναι ρε αφού σε λίγο θα μας κάνουν ανεξάρτητο κράτος. Τέσπα ξεκινάω…>>

Ο Προμηθέας ήρωας
Είς την μυθολογία
Και σήμερα ο άρχοντας
Σ΄όλη την Ημαθία

Στα εβρεικά τα μνήματα
Κάθε Παρασκεύη
Όλοι μαζί προσεύχονται
Για ανακατασκευή (Το ''γήπεδο'' είναι χάλια)

Οι κάτοικοι του κουβαλάν
Πολύ μεγάλη τρέλα
Όμως είναι προσεκτικοί
Μην κάνουν καμια γκέλα

Τα όπλα άμα χρειαστεί
Θα πιάσουν τα τσακάλια
Πόλεμο μ'άλλες γειτονιές
Θα κάνουν τα παρτάλια

Το ιερό βιβλίο τους
Το ''Προμηθέως κοράνι''
Εμπιστοσύνη του'χουνε
Και δεν θα τους πικράνει

Έχουμε 2  δημοτικά
Κ'ένα γυμνασιάκι
Το'δείξε κάνα δυο φορές
Πρωί στον Παπαδάκη

Τα υπόλοιπα γυμνάσια
Καθόλου δεν αξίζουν
Και οι μαθητές τους 2ο
Καλύτερο ψηφίζουν

Αυτός είναι ο Προμηθέας
Συνοικία της Βέροιας της σπουδαίας
Άμα έρθεις θα κλείσει η φωνή σου
Κι άμα δεν σ'αρέσει άντε και γ@.*ου

ΗΜΕΡΑ ΒΑΘΜΩΝ
<<Ημέρα βαθμών σήμερα οπότε καταλαβαίνεται τι έχει να γίνει. Εγώ ευτυχώς καλά τα πήγα.>>
Σήμερα παιδιά μου
Παίρνουμε βαθμούς
Για κάποιους εδώ μέσα
Προβλέπω σκοτωμούς

Για κάποιους εδώ μέσα
Προβλέπεται κηδεία
Για κάποιους άλλους όμως
Χαρά και ευτυχία

Μες στο σχολείο κατέφθασαν
Μανάδες με βαλίτσες
Και οι πατεράδες που κρατάν
Πολύ μεγάλες βίτσες

Μπουνιές, φωνές, κλωτσήδια
Γίνεται παντού χαμός
Ίσως 11 να είναι
Ο καλύτερος βαθμός

Δύσκολη είναι η μέρα
Μες στους δύσκολους καιρούς
Ευκαιρία για να πιούμε
Και να ρίξουμε χορούς

Πεντάρια και εξάρια
Και εφτάρια ξέρω γω
Τώρα μας κουτσομπολεύουν
Η Κατίνα και η Γωγώ

Φωνάζουν οι καθηγητές
Τι είναι αυτά τα χάλια
Που όταν πρωτοήρθατε
Το παίζατε τσακάλια

Τέλος πάντως… στην κηδεία
Έχει φασολάδα
Σ’όποιον δεν αρέσει
Ας πιει πορτοκαλάδα

Ο ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ ΛΙΧΟΥΔΗΣ
<<Ο γκρινιάρης λιχούδης είναι ένα μικρό παιδί μιας φτωχής οικογένειας. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να τρώει ασταμάτητα και όποτε δεν καλύπτονται οι ανάγκες του για τροφή να γκρινιάζει. Κάποια στιγμή όμως παίρνει το μάθημα του.>>
Ο γκρινιάρης ο λιχούδης
Όλη μέρα που πεινά
Φαΐ ψάχνει τρεις την ώρα
Στην κουζίνα τριγυρνά

Οι γονείς οι καημένοι
Είναι στεναχωρημένοι
Γιατί βλέπουν το μικρό του
Κάθε μέρα να παχαίνει

Μια μέρα όπως έτρωγε
Έπεσε κάτω ξερός
Ο γιατρός ευθύς του είπε
Να ξαπλώνει συνεχώς

Όταν ένιωθε καλά
Δυνατά χαμογελούσε
Όταν ήταν άρρωστος
Γελοία παραμιλούσε

<<Θέλω να ξεράσω
Θέλω όμως και ένα πράσο

Μου πονάει το κεφαλάκι
Θέλω και ένα σουτζουκάκι

Μου πονάει το στομάχι
Έρχεται εμετός εν’τάχει

Τσούζουνε τα μάτια μου
Μαζέψτε τα κομμάτια μου>>

<<Πάλι καλά που αρρώστησες>>
Απάντησε ο πατέρας
<<Τόσο πολύ που έτρωγες
Θα είχες γίνει τέρας>>

Ηθικό δίδαγμα λοιπόν
Προσέξτε μην παχύνετε
Γιατί απτό πολύ φαΐ
Γκόμενες δεν θα ρίχνεται.>>


Η ΦΟΛΑ
<<Το παρακάτω ποίημα αναφέρεται στα λίγα αρνητικά που έχει το σύστημα ‘’παιδείας’’ στην Ελλάδα. Είναι το μόνο με σοβαρό περιεχόμενο. Ο τελείως άσχετος τίτλος είναι έμπνευση ενός πολύ καλού μου φίλου.>>

Σχολείο μου το είπανε σαν ήμουνα μικρός
Κάθε δάσκαλος που θά’χω θα’ναι πάντα πιο σοφός
Να κάνω ό,τι΄ λέει,  πάνω απ’όλα ησυχία
Ποτέ μου να μην γράφω επάνω στα θρανεία
Πάντα να προσέχω, πάντα να τον σέβομαι
Ποτέ να μην ξεφεύγω και να μην παραφέρομαι
Αν τα κάνω όλα αυτά θα μάθω πέντε πράγματα
‘’Στην ζωή σημαντικά’’ μού παν είν’τα γράμματα
‘’Διάβασε’’ μου είπανε ‘’να πας να σπουδάσεις
Γνώσεις ν’αποκτήσεις στην σου να λάμψεις’’
‘’Διάβασε’’ μου είπαν ‘’ήρθαν δύσκολα χρόνια’’
‘’Δεν θά’χεις δουλειά και λεφτά να κάνεις ψώνια’’
Πέρασαν τα χρόνια έχασα την ελπίδα
Όσο και αν προσπάθησα χαίρι δεν είδα
Είδα ένα σύστημα ελλατωματικό
Έναν υπουργό παιδείας βλάκα και κομπλεξικό
Άθλια γραμμένα βιβλία και βαριά η τσάντα
Βαριές επιπτώσεις στην μέση θα’χω πάντα
Ερείπια τα κτήρια, καθόλου γυμναστήρια
Φεύγει ένα κάρο λεφτά στα φροντιστήρια
Καθηγητές που για τα επιτευγματα τους συνεχώς καυχιούνται
Λίγα όμως, τα λεφτά που παίρνουν παραπονιούνται
Δεν φταίνε, όμως, οι μαθητές γι’αυτό που καταντάνε
Κάνουν υποτίθεται αυτό που αγαπάνε
Δεν είναι όμως αυτή της γνώσης η ουσία
Μας απειλείτε λέγοντας ‘’Θα πάρετε απουσία’’
Το  σύστημα είναι τέτοιο που άμα κάτι μάθεις
Θα γράψεις εξετάσεις και μετά θα το ξεχάσεις
Ας είμαστε όμως δίκαιοι , δεν είμαστε κι εμείς σωστοί
Μες στην τάξη χαζαμάρες και καταστροφή
Βιβλίο δεν ανοίγουμε, δεν κάνουμε ησυχία
Στους καθηγητές μας προκαλούμε δυστυχία
Το σχολείο δεν φτιάχτηκε για να γλεντοκοπάμε
Είναι ένα μέρος που πρέπει να αγαπάμε
Όλα αυτά με κάνουν να νιώθω αηδία
Κάπως έτσι είναι τελικά, στην Ελλάδα η παιδεία!